Chocolade-ik-voel-me-rot-taart

Ik ben eigenlijk helemaal geen chocoladefan. There I said it. Mensen die een hele chocoladereep in een keer opeten zal ik nooit begrijpen en op de dessertkaart neem ik het liefst alles behalve chocola. Er is echter een uitzondering en dat is: chocolade-ik-voel-me-rot-taart.

Er is een scene in een van mijn favoriete foodfilms Julie & Julia waarin Julie (Amy Adams) zegt: “You know what I love about cooking? I love that after a day when nothing is sure you can come home and absolutely know that if you add egg yolk to chocolate and sugar and milk, it will get thick. It’s such a comfort.”

En dat had ze niet beter kunnen zeggen. De enige dagen dat ik echt, echt behoefte heb aan chocola zijn de dagen dat het heel hard regent, dat ik weeer een blaasontsteking heb of de dagen dat ik even niet weet wat ik aan het doen ben met m’n leven. De dagen waarop bakken zo fijn is, omdat het zo’n precies werkje is.

Mijn favoriete chocoladetaart komt zonder twijfel uit Sweet van Ottolenghi. Er zit naast chocolade ook nog koffie in – een ander cruciaal ingrediënt dat iedere dag iets beter maakt. Erop komt een dikke laag ganache als een soort cement om de scheurtjes van een rotdag te lijmen. En ernaast een flinke klodder kaneel-koffie-mascarpone, zo zacht dat je je er het liefst onder zou verstoppen als een zachte deken.